تلاش برای تکرار اشتباهات گذشته 

چند ماه قبل از آغاز انتخابات ریاست جمهوری دهم، به تدریج زمزمه هایی در مورد ضرورت سلامت انتخابات از طرف افرادی مطرح شد که خود از طراحان نظام انتخاباتی کشور بوده و به خوبی می‌دانستندکه ساختار نظام انتخاباتی کشور، امکان هرگونه انحراف و تقلب در انتخابات را از جریانهای سیاسی سلب کرده است.

بار دیگر در آستانه انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی، همان زمزمه‌های ناموزون به زبانی دیگر از همان گلوهای ... شنیده می‌شود.

آقای هاشمی رفسنجانی در دیدار اعضای هیئت مدیره مجمع استانداران جمهوری اسلامی، از لزوم آنچه "ترمیم اعتماد مردم" خواند سخن گفت و چند روز بعد سخنان خود را درباره انتخابات مجلس نهم صریح تر کرد و در دیدار جمعی از روزنامه‌نگاران گفت: «اگر به مُرّ قانون اساسی و قانون انتخابات به درستی و به دور از دخالت سلایق شخصی و جناحی عمل شود، انتخابات پیش روی کشور با شفافیت و سلامت و عدالت برگزار خواهد شد.» وی همچنین تصریح کرد: «راه درست این است که مردم احساس کنند مسئولان به رأی و حق سیاسی آنان احترام می‌گذارند.» وی همچنین در دیدار شورای مرکزی حزب اصلاح طلب با اشاره به اینکه مردم چیزی جز این نمی‌خواهند که در سرنوشت و آینده خود تأثیرگذار باشند، گفت: «مردم می‌خواهند رأیشان تأثیرگذار باشد و تزئینی نباشد.» اظهارات فوق توسط آقای خاتمی نیز تکرار شد و وی نیز گفت: «نمی‌توانیم بگوییم جمهوری اسلامی داریم ولی رأی مردم در آن اثری ندارد و تزئینی است.»

تلاش برای اعتمادسازی وظیفه‌ای است مستمرکه هر نظام سیاسی بدان نیازمند است. نظام جمهوری اسلامی نیز مستثنی از این ضرورت نیست و همواره باید تلاش نماید تا از همه توانمندیها و ابزارهایش برای تحقق آن گام بردارد.

اما آنچه در این میان محل مناقشه و اعتراض است، شنیدن این اظهارات از سوی کسانی است که خود در مسیر بی‌اعتمادسازی ملت گام بر‌داشته‌اند. حتی همین اظهارات نیشدار ایشان نیز نه تنها تلاشی برای افزایش اعتماد عمومی نیست، بلکه بخشی ازسناریوی ناصوابی است که در جهت ایجاد التهاب و بی‌اعتمادی در افکار عمومی و تنها با هدف بهره‌برداریهای انتخاباتی صورت می‌گیرد.

براستی در انتخابات پیشین چه کسانی در مسیر بی‌اعتمادی ملت به مسئولین گام برداشتند؟! چه کسانی از ماهها قبل برای جبران ناتوانی خود سناریوی القاء تقلب در انتخابات را کلید زدند؟! کدام جریان با کمال وقاحت دستگاههای قانونی نظام را صاحب صلاحیت برای نظارت برانتخابات ندانسته و درخواست خیانت آمیز نظارت نهادهای بین‌المللی بر انتخابات را مطرح ساخت؟! کدام نامزد انتخاباتی مجریان انتخابات را به دروغگویی و فریبکاری متهم کرد؟ چه کسانی به جای تمکین در برابر قانون و پذیرش نتیجه انتخاب ملت، فریاد تقلب سر داده و با فریب هواداران آنها را به خیابانهای پایتخت کشاندند، بدون آنکه اسناد و مدارک قابل قبولی برای ارائه داشته باشند؟! چه کسانی مکانیزم رهبری برای رفع اختلافات و اعتمادسازی در اعطای فرصت 5 روزه به شورای نگهبان برای بازشماری بخشی از آراء را نپذیرفته و بر ادامه آشوب تاکید ورزیدند؟!